Krośnieński Klub Seniorów Lotnictwa

Gościmy uczestników Motoparalotniowych Mistrzostw Polski-Krosno 2021 /

3 lipca 2021 r. zakończyły się trwające od 27 czerwca 2021 r. XXIII Motoparalotniowe Mistrzostwa Polski-Krosno 2021. Na pięknie położone krośnieńskie lotnisko przybyli najlepsi piloci z całej Polski. Oprócz najbardziej utytułowanych zawodników Kadry Narodowej pojawiło się również wielu pilotów debiutujących w zawodach, którzy sobie świetnie radzili podczas rozgrywanych konkurencji.W zawodach udział wzięli najlepsi piloci z całej Polski. Mistrzów wyłoniono w 3 klasach : PL1 (wózki jednoosobowe), PL2 (wózki dwuosobowe), oraz PF1 (pojedynczy start z nóg).

Rozwiń aktualność

Dzień Dziecka z Krośnieńskim Klubem Seniorów Lotnictwa /

Raz w roku jest taki dzień, kiedy wspomnienie dzieciństwa, powraca do nas jak cień! W tym dniu, każdy z nas, chciałby znów się dzieckiem stać, choć na krótki czas! Bo przecież w każdym z nas ,bo przecież w każdej, dorosłej osobie, zarówno we mnie ,jak i w tobie cząstka dziecka nadal tkwi!

Życzenia dla dorosłych dzieci:

Żyj tak, aby każdy kolejny dzień był niesamowity i wyjątkowy.

Wypełniaj każdą chwilę tak,aby potem wspominać ją z radością.

Czerp energię ze słońca, kapiącego deszczu i uśmiechu innych.

Szukaj w sobie siły, entuzjazmu i namiętności.Żyj najpiękniej jak umiesz ...

Rozwiń aktualność

Wznawiamy czwartkowe zebrania w KKSL /

Po długim okresie obostrzeń sanitarnych wracamy powoli do normalnej działalności i comiesięcznych spotkań klubowych.

Wcześniej jednak kilka wiadomości o tym co wydarzyło się w czasie, gdy tych spotkań nie było można organizować w tradycyjny sposób.

Wbrew pojawiającym się pogłoskom Krośnieński Klub Seniorów Lotnictwa nie zawiesił całkowicie swej działalności.

W uzgodnionych wcześniej terminach odbywały się w ograniczonym gronie spotkania poświęcone organizowaniu działalności Klubu w przyszłości, po ustaniu zagrożenia pandemicznego.

Siedzibę Klubu w tym czasie odwiedzali również rozmaici goście.

24.04.2021 gościliśmy uczestników skoków spadochronowych zorganizowanych przez kolegów z „Reaktor 24”.Byli wśród nich ludzie z różnych stron Polski, którzy z dużym zainteresowaniem obejrzeli zbiory Klubu i wpisali się do Księgi Pamiątkowej.

Do naszego grona dołączył 29.04.2021 płk. Antoni Czerniec pilot wielu samolotów odrzutowych Sił Powietrznych m.in.TS-11 Iskra Mig-15 Mig-23 Mig-29, który uczestniczył również w lotach F-15 i F-16 . Kilkakrotnie mieliśmy okazję obserwować na krośnieńskim niebie pokaz możliwości pilotowanego przez niego samolotu Mig-29.

W imieniu Zarządu kol. Antoniemu odznakę Klubu oraz legitymację członkowską wręczyli v-ce prezes Grzegorz Wiśniowski i Skarbnik Stanisław Wilk.

Został on bardzo miło przyjęty nie tylko wśród kolegów z KKSL ,ale również przez Piotrka Wacławskiego na wieży Lotnisko-Krosno .

13 maja krośnieńskie lotnisko odwiedzili Paweł Korzec i Marcin Ziółek z redakcji portalu DlaPilota.pl. Koledzy rozpoczęli swoją wizytę od wieży Lotniska-Krosno gdzie zostali przyjęci przez Panią Prezes Katarzynę Bęben i Grzegorza Oszala.

Po wywiadzie na temat chwili obecnej i perspektyw rozwoju krośnieńskiego lotniska udzielonym przez panią Prezes Spółki Lotnisko-Krosno Katarzynę Bęben udali się do sali tradycji naszego klubu.Z dużym zainteresowaniem zapoznali się z pamiątkami i dokumentami obrazującymi historię lotnictwa na Podkarpaciu .

Nie mogło się oczywiście obejść bez tradycyjnego wpisu do pamiątkowej księgi gości .

Dzięki doskonałej współpracy z kol. Januszem Słabikiem udało się kol. Janowi Gałuszce zorganizować wizytę w Szkole Doskonalenia Lotnictwa Górskiego im Pilotów Krośnieńskich.

Nie była to jedyna wizyta w naszym Klubie .

29.05.2021 był dla Klubu dniem wyjątkowym- odwiedziła nas załoga AN-2 SP-AOM, która w 2019 roku dokonała przelotu na trasie Warszawa - Tokyo – Warszawa.

Lot odbył się dla uczczenia przelotu na tej samej trasie wykonanego w 1926 r przez Bolesława Orlińskiego. Organizatorem i pomysłodawcą całego przedsięwzięcia był podróżnik i pilot Romuald Koperski .

Po chwilach spędzonych w naszym Klubie na rozmowach ,dzieleniu się wrażeniami i wspomnieniami z historycznego lotu załoga wpisała się do księgi gości.

SP-2573

Zwiń aktualność

Rozwiń aktualność

"Gapa z zielonym wieńcem" /

Książka " Gapa z zielonym wieńcem. Pierwsza wojna polskich skrzydeł 1918-1919 , czyli z szachownicą przeciw tryzubowi " to nowość lotniczego rynku księgarskiego, którą w dobie "dobrowolnego" pozostawania w domowych, przysłowiowych 4-ch ścianach polecam miłośnikom historii polskich skrzydeł.

Na rynku wydawniczym pod koniec marca br. ukazało się opracowanie pt. "Gapa z zielonym wieńcem. Pierwsza wojna polskich skrzydeł 1918 – 1919, czyli z szachownicą przeciwko trybuzowi” wydane nakładem Wydawnictwa Inforteditions. Autor, Andrzej Olejko znany z licznych publikacji z historii polskiego lotnictwa, tym razem wprowadza miłośników polskich skrzydeł w świat początków istnienia polskiego lotnictwa wojskowego. W świat, który niejednokrotnie był czasem absolutnej improwizacji. Historia polskich skrzydeł ciągle jest pełna znaków zapytania - nieopisana do końca. Autor „Gapy z zielonym wieńcem…” stara się wypełnić tę lukę, przywołując z zapomnienia awiatorów z polskim rodowodem, którzy służąc w armiach zaborców czasów Wielkiej Wojny ( trwającej od 28 lipca 1914 do 11 listopada 1918) ubiegłego XX wieku, mieli świadomość z rosnącej roli lotnictwa dla odradzającej się Ojczyzny, z których to inicjatywy przejmowano lotniska i samoloty. Wprowadzając czytelnika w atmosferę udziału rodzącego się pod znakiem biało-czerwonej szachownicy polskiego lotnictwa wojskowego w toczącej się wojnie polsko-ukraińskiej (1 listopada 1918 – 16 lipca 1919) ponad stolicą Galicji Wschodniej, Lwowie nawiązuje do 100. rocznicy początku szlaku bojowego kościuszkowskiego godła – udziału amerykańskich ochotników-lotników. Lotników, którzy w składzie Zjednoczonej Grupy Lotniczej (II i III Grupa Lotnicza) aktywnie włączyli się w kształtowanie granicy wschodniej odradzającego się po 123 latach niewoli niepodległego państwa polskiego. Łączenie daty z odpowiednimi wydarzeniami, jak i op.cit. językiem z epoki owych wydarzeń podnosi wartość opracowania. Wartość „Gapy z zielonym wieńcem…” ponadto podnosi bogaty zbiór fotografii wraz z opisem uzupełniając tekst opracowania oraz dołączony spis bibliograficzny potwierdzający dogłębne zbadanie tematu przez autora. Przybliża też, mało znane początki ukraińskich skrzydeł, dzieje Oddziału Lotniczego Ukraińskiej Halickiej Armii, zorganizowanego na początku grudnia 1918 na lotnisku Krasne, jak i ukraińskiego lotniczego oddziału wojskowego 1. Zaporoskiej Eskadry Lotniczej, sformowanego w Polsce w 1920.

Autor oddał cześć, nie tylko Tym co w powietrzu – piątej broni, ale również Tym co na ziemi przelewali krew i oddawali swoje życie służąc w jednej z trzech starszych sióstr, które od wieków królowały na polach bitew – piechocie, kawalerii i artylerii, obrońcom najznakomitszej warowni Rzeczypospolitej, miasta kulturowo i społecznie polskiego. W odradzającej się Rzeczypospolitej o żadne inne z miast polskich nie staczano tak dramatycznych walk, w których legendą okryły się Orlęta Lwowskie,

W sposób specyficzny dla swojego stylu pisania, autor na ponad 500 stronach (praca łącznie liczy 586 stron) zawarł solidną dawkę żywej historii, z zachowaniem pisownia zgodna z oryginałem w całym cytowanym tekście przenosząc czytelnika „w podróż” po spektakularnych działaniach początkowego okresu istnienia polskich sił powietrznych w okresie, gdy niepodległość II Rzeczypospolitej była zagrożona. Dodajmy, nawiązując do tytułowej Gapy z zielonym wieńcem za pracą zbiorową „Ku czci poległych lotników” (op.cit.) pod redakcją mjr. dypl. pil. Marjana Romeyki, że „…Dopiero po dłuższym okresie czasu (w r. 1928), chcąc naprawić mimowolną krzywdę, wyrządzoną pilotom i obserwatorom polowym, powstała przy Dep. Aeronautyki Komisja Odznak Polowych. Zadaniem jej było zweryfikować, na podstawie dokumentów, prawa do otrzymania specjalnej „polowej odznaki” pilota lub nawigatora…Nowy typ „polowej odznaki” różni się od zwykłej tem, że wieniec laurowy w dziobie orła wykonano z zielonej emalji. Nadanie jej nastąpiło 11 listopada r. 1928 …”. Zielony wieniec stanowił wyróżnik dla odznak przyznawanych za wykonywanie lotów bojowych w czasie wojny, w odróżnieniu od odznak nadawanych w czasie pokoju. W czasach nam współczesnych powrócono do tej tradycji (Decyzja nr 293/MON z dnia 9 października 2013 r. Rozdział 1 § 1. Pkt. 13).

Nie zabrakło w opracowaniu prof. URz. Andrzeja Olejki „wspomnień” pod adresem instytucji, które z racji swoich statutów winne pamiętać o postaciach i zdarzeniach z historii polskiego lotnictwa. Z całym szacunkiem dla autora za włożony ogrom pracy, ale…. W myśl przysłowia łyżka dziegciu beczkę miodu zepsuje nie udało się autorowi uniknąć małego wypadku przy pracy. Nie chodzi o zauważone literówki, ale na str. 349 czytamy: „…Gustaw Pokrzywka ( przypis autora AO: w 1926 r. wraz z kpt. Bolesławem Orlińskim wykonał samolotem typu Breguet XIX przelot na trasie Warszawa-Tokio-Warszawa) zapędzi nas już do roboty…”. W przypadku w/rajdu towarzyszem B. Orlińskiego był mechanik Leonard Kubiak!

Książka "Gapa z zielonym wieńcem. Pierwsza wojna polskich skrzydeł 1918 – 1919, czyli z szachownicą przeciwko trybuzowi” godna jest polecenia wszystkim Tym, którym sercu bliska jest historia polskiej biało-czerwonej szachownicy, w „której białość jest kolorem pięknej, a zbyt wczesnej śmierci, a czerwień kolorem gorącej, nieszczędzonej krwi”. Imponujący materiał źródłowy, autentyczne wspomnienia uczestników wydarzeń, mnogość fotografii czy okładka przyciągająca uwagę potencjalnego czytelnika wszystko to, jest mocną stroną opracowania. "Gapa z zielonym wieńcem …” koniecznie winna zasilić domowy księgozbiór każdego miłośnika polskiego lotnictwa i nie tylko!!!

Z lotniczym pozdrowieniem

Zygmunt Bąk, Krośnieński Klub Seniorów Lotnictwa im. gen. pil. Ludomiła A. Rayskiego

Zwiń aktualność

Rozwiń aktualność

XXXIV Bieszczadzki Bieg Lotników /

Za nami XXXIV Bieszczadzki Bieg Lotników. Słoneczna aura i dobrze przygotowany obiekt sprawiły, iż na trasach im. Stanisława Nahajowskiego w Ustianowej Górnej zgromadziło się wielu uczestników.

Tegoroczny sezon jest wyjątkowy ze względu na panującą epidemię korona wirusa. Bieg Lotników w tym sezonie przekładano już dwukrotnie, początkowo miał odbyć się pod koniec stycznia, później w połowie lutego, w końcu udało się go rozegrać w dniach 20. i 21. lutego. Warunki sanitarne pozwalały na start w tym roku jednie stu pięćdziesięciu zawodnikom, więc obsada była mniej liczna niż zazwyczaj.

Korona wirus szczególnie pokrzyżował plany pilotom, na liście zgłoszeń było ich kilkunastu a w niedzielę rywalizowała niestety tylko garstka.

W Ustianowej znajdowało się największe lotnisko szybowcowe międzywojennej Polski. Tuż przed wybuchem II wojny światowej szkoliło się tu kilkuset pilotów rocznie. To m.in. dlatego w Bieszczadzkim Biegu Lotników startuje przedstawiciel Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa pilot Sławomir Cichoń. Bieszczadzki Bieg Lotników zaliczany jest do mistrzostw Polski Pilotów w narciarstwie biegowym.

Tradycyjnie przed rozpoczęciem niedzielnych biegów delegacja zawodników złożyła przed obeliskiem upamiętniającym wieloletniego Komandora Bieszczadzkiego Biegu Lotników Stanisława Nahajowskiego wiązankę kwiatów.

W biegu głównym na dystansie 20 kilometrów rywalizowano na czterech pięciokilometrowych pętlach.

Śniegu w Bieszczadach od połowy stycznia napadało bardzo dużo, początkowe prognozy mówiły o temperaturach w dniu rywalizacji na poziomie -25°C, ale niespodziewanie zmieniła się cyrkulacja i nad Bieszczady napłynęła fala ciepła. W nocy panowały jeszcze przymrozki, ale w ciągu dnia temperatura sięgała 10°C. Trasy biegowe w Ustianowej do zawodów przygotowane były perfekcyjnie, przez ekipę komandora biegu Marka Konopkę, dyrektora miejscowej szkoły. Włożył on mnóstwo wysiłku w organizację biegu, nadmienić należy, że była to pierwsza w tym sezonie impreza biegowa dla narciarzy amatorów w Polsce. Na trasie można było spotkać miejsca z lodowymi torami jak również roztopioną przez słońce śnieżną breję, dobór odpowiednich klistrów, był nie lada sztuką.

To z czym głównie zmagano się w tym roku to oblodzenie strefy odbicia, po podbiegach na nartach w strefie z klistrami tworzyła się warstwa śniegu i lodu, którą jakoś trzeba było usunąć, bo narty nie chciały jechać nawet na stromych zjazdach. Zawodnicy dawali z siebie wszystko, bo było o co walczyć - na zawodników czekały na mecie statuetki i pamiątkowe medale.

Mistrzostwa Polski Pilotów w Narciarstwie Biegowym rozegrano na dwóch dystansach 20 i 5 kilometrów.

Na 20 km zwyciężył Sławomir Cichoń wychowanek Aeroklubu Podkarpackiego w Krośnie i członek KKSL, który obronił tytuł z roku ubiegłego, przed Jarosławem Stanem z Aeroklubu Stalowolskiego oraz debiutującym na długim dystansie Tomaszem Spisakiem z Aeroklubu Włocławskiego.

Na krótszym pięciokilometrowym dystansie Mistrzem Polski Pilotów został Paweł Mamcarz z Grodziska Mazowieckiego wygrywając na finiszu z Pawłem Pelczarem z Krosna.

Na miejscu w Ustianowej gościł v-ce prezes Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa Grzegorz Wiśniowski, który kibicował pilotom, dokumentował fotograficznie tę niepowtarzalną imprezę i na bieżąco wysłuchiwał relacji zawodników.

A oto co opowiedział członek Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa kol. Sławek Cichoń po zakończonym, zwycięskim biegu.

„W tym roku przygotowany byłem na czas 1 godz. 25 minut, warunki śniegowe w Warszawie pozwoliły na dosyć intensywny trening w tygodniach poprzedzających bieg. Zabrakło w tym roku niestety moich najgroźniejszych rywali, czyli Andrzeja Tomkowicza i Wacława Żurka. Szkoda, bo bieg w takim towarzystwie to zawsze zaszczyt i wyzwala dodatkowe pokłady sił. Trafiłem w tym roku ze smarowaniem, trochę zmagałem się z oblodzeniem strefy odbicia, ale z tym zmagali się prawie wszyscy, bardzo zmienne warunki na trasie uniemożliwiały dobór idealnego smarowania. Problem miałem z zupełnie czymś innym. Ubrałem się za ciepło na start, nie doceniłem mocno operującego słońca i w połowie trasy zacząłem się przegrzewać. Szybka decyzja, na tranzycie ściągam ciepłą podkoszulkę. Tak też zrobiłem, bawiłem się z tym prawie 4 minuty, bo trzeba było ponownie założyć numer startowy, ale najgorsze było to, że po takim niespodziewanym postoju nie mogłem ponownie wystartować, organizm zareagował dziwnie na takie nagłe zatrzymanie po dużym wysiłku i potrzebowałem ponad 2 kilometry, żeby wrócić do biegowego rytmu, straciłem na tym około dziesięciu minut i kilka miejsc w klasyfikacji generalnej. Nauczka na przyszłość, że za bardzo skoncentrowany byłem na smarowaniu i nie obserwowałem pogody”

O lotniczej historii Ustianowej przypomina pomnik wzniesiony na stokach Małego Króla, miejscu skąd również̇ odbywały się przed wojną starty szybowców. Skrzydła szybowca Pliszka uformowane w kształt litery „V” jak victoria.

Zwycięstwem wszystkich jest start w Bieszczadzkim Biegu Lotników, pokonywanie własnych słabości, braków kondycyjnym, dążenie do własnego rozwoju. Po biegu delegacja Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa zapaliła znicz pod pomnikiem wspominając tych, którzy tutaj startowali w swoje lotnicze życie.

SP-2573

Zwiń aktualność

Rozwiń aktualność

Finał akcji /

Kończący się 2020 rok był rokiem niezwykłym, mocno odbiegającym od tego do czego byliśmy przyzwyczajeni. Rok ten upłynął pod znakiem pandemii COVID-19 negatywnie wpływającej na nasze codzienne życie. Nie pozostało to bez związku z działalnością Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Członkom Klubu brakowało comiesięcznych spotkań, a działalność KKSL została praktycznie ograniczona do informacji przekazywanych zdalnie na stronie Klubu.

Jedną z tych informacji był apel skierowany do Członków KKSL i sympatyków o wsparcie w tym trudnym okresie LPR w Sanoku.

W kwietniu zarząd KKSL zwrócił się do wszystkich związanych z lotnictwem o finansowe wsparcie dla LPR. Pomimo składanych deklaracji wsparcia,tylko niewiele osób zaangażowało się w tą akcję faktycznie przekazując środki finansowe .Po uzgodnieniu z szefem bazy aktualnych potrzeb przeznaczyliśmy je na zakupienie elementów wyposażenia nowej kuchni w bazie Ratownik 10 w Sanoku. Po raz kolejny okazało się, że tak niewiele osób może zrobić coś dla innych.

Byliśmy przekonani ,że uda się przekazać zakupione przedmioty dużo wcześniej i oczekiwaliśmy na tę okazję z przygotowanym pismem skierowanym do członków załogi Ratownik 10.

Niestety sytuacja epidemiologiczna i obostrzenia utrudniły nam przekazanie zakupionych elementów wyposażenia kuchni. Udało się to dopiero przy okazji wizyty w naszym Klubie Szefa Zespołu Ratownik10 w Sanoku.

Stefan Zubel został przywitany w Klubie przez członków Zarządu -Prezesa Andrzeja Ulanowskiego,v-ce prez. Grzegorza Wiśniowskiego i Skarbnika Stanisława Wilka. Grzegorz Wiśniowski przekazał na ręce Szefa Sanockiego LPR-u przygotowany wcześniej list skierowany do członków Zespołu Ratownik10.

W związku ze zbliżającymi się Świętami Bożego Narodzenia i Nowym Rokiem życzenia dla wszystkich pracowników bazy Ratownik10 złożył Prezes Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa Andrzej Ulanowski.

Pan Stefan Zubel był pełen uznania dla zbiorów znajdujących się w naszym Klubie, stwierdził jednak, że brakuje w naszych zbiorach jednego eksponatu i żeby je uzupełnić przekazał model śmigłowca EC 135

Wizyta szefa LPR Ratownik 10 z Sanoka w naszym Klubie zakończyła się przyjęciem pana Stefana w poczet członków Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Odznakę Klubu osobiście przypiął Prezes Andrzej Ulanowski.